Peygamber Efendimizin Hz. Sevde ile Evlenmesi
Allah Rasulü’nün Hazret-i Sevde validemizle izdivacına, Osman bin Maz’un’un zevcesi Havle Hatun vesile olmuştur.
Havle Hatun, izdivac meselesini Hazret-i Sevde’nin babasına bildirince, o:
“-Doğrusu Muhammed çok şerefli bir zevc olur!” diyerek evlenmelerine muvafakat etti.
Fakat Sevde Hatun vefat eden kocasından beş veya altı küçük çocuğu olduğu için Peygamber Efendimiz ile izdivaca cesaret edemiyordu.
Varlık Nuru -sallallahu aleyhi ve sellem- onun tereddüt ettiğini görünce:
“-Senin benimle evlenmene mani olan nedir?” diye sordu.
Hazret-i Sevde:
“-Vallahi, ya Rasulallah! Bana Sen’den daha sevgili kimse yokken, benim Sen’inle evlenmeme ne mani olabilir? Fakat şu küçük çocukların, sabah-akşam Sen’in başında bağırıp çağırarak rahatsızlık vermelerinden korkuyorum. Yoksa ben bu işi Sen’i memnun ve mesrur etmek için seve seve kabul ederim.” dedi. (İbn-i Sa’d, VIII, 53-57; Ahmed, I, 318-319; VI, 211; Heysemi, IV, 270)
Bu evlilik nübüvvetin onuncu senesi Ramazan ayında vuku buldu.
Sevde validemiz Varlık Nuru’na büyük bir ihtimam gösterir, hizmetinde kusur etmezdi. O, Efendimizin yalnız kaldığı bir sırada kendisine hayat arkadaşı olmuş, Allah Rasulü’nün bakıma ve anne şefkatine muhtaç olan küçük kızlarına da büyük bir şefkat ve merhametle bakmış, onları sevgiyle büyütmüştür.
KAYNAK: Osman Nuri TOPBAŞ
